در مرداد ماه سال 1336 ه.ش در یک خانواده مذهبی در شهرستان تبریز متولد گردید. در سن 12 سالگی از نعمت پدر محروم گردید. چون فرزند ارشد خانواده بود با آن روحیات و مردانگی اش عملاً غمخوار مادر فداکار و دلسوز خود شد.
در دوران تحصیل دانش آموزی باوقار ، محجوب ، مودّب ، و کوشا بود و همواره سعی می‍کرد تکالیف دینی خود را انجام دهد. پس از اخذ دیپلم به سربازی اعزام گردید و همزمان با اوج‌گیری حرکت توفنده انقلاب اسلامی در سایه رهنمودهای امام با شهید آیت‍الله مدنی و شهید آیت‍الله دستغیب در تماس بود و در داخل پادگان فعالیتهای زیادی جهت راهنمایی نظامیان انجام می‍داد و در همان حال به پخش پیامها و اعلامیه های امام نیز می پرداخت.
او با شور وصف ناپذیری در روزهای سرنوشت ساز 21و22 بهمن ماه 1357 تلاش می‍کرد هنگامی که در اوج پیروزی انقلاب اسلامی درب پادگانها بر روی مردم باز شد به همراه تعدای از جوانان و دانشجویان حزب الهی تبریز سلاحها را جمع آوری و گروه مسلحی را جهت دستگیری ضّدانقلاب و ساواکیها تشکیل داد.
شهید شفیع زاده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه به همراه دیگر برادران، اولین هسته های مسلّح سپاه را پی ریزی کرد و در سمت مسئوول عملیات سپاه تبریز در سرکوبی خوانین و اشرار آذربایجان و حزب منحرف خلق مسلمان نقش فعال داشت.
با شروع جنگ تحمیلی و محاصره آبادان، با یک دسته خمپاره‌انداز که تحت مسئولیت شهید باکری اداره می‍شد به جبهه های جنوب شتافت. ایشان به همراه تعدادی دیگر از رزمندگان برای حضور در جبهه آبادان با تحمل مشقّات چندین روزه خود را به این شهر رساند و در ایستگاه هفت مستقر گردید.
شهید پس از عملیات طریق‍القدس به عنوان رئیس ستاد تیپ کربلا انجام وظیفه کرد و در شکل گیری، انسجام و سازماندهی آن نقش اساسی داشت.در عملیات پیروزمندانه فتح المبین معاون تیپ المهدی (عج) بود.شهید شفیع زاده ضمن شرکت در کلیه صحنه های عملیاتی، مسئوولیت فرماندهی توپخانه و طرح ریزی و هدایت آتش پشتیبانی را در قرارگاه‍های مختلف به عهده داشت و آخرین مسئوولیت ایشان فرماندهی توپخانه نیروی زمینی سپاه و قرارگاه خاتم الانبیا(ص) بود.
شهید شفیع زاده در تاریخ 8/2/66 در منطقه عملیاتی کربلای 10 در شمال غرب در حالی که عازم خط مقدّم جبهه بود، خودروی وی مورد اصابت ترکش گلوله توپ دشمن قرار گرفت و به آرزوی دیرینه خود نایل شد و با بدنی قطعه قطعه و غرق به خون به دیدار معشوق شتافت.
